ریشه:

اخذ (ا.خ.ذ)

کلمات: اتخاذ، اتخذ، اتخذت، اتخذته، اتخذتها، اتخذه، اتخذوا، اخذ، اخذا، اخذة، اخذتنی، اخذته، اخذتها، اخذتک، اخذنی، اخذه، اخذها، اخذهم، اخذوا، اخذک، الاخذ، الماخذ، الماخوذ، الماخوذین، المتخذة، باتخاذ، باخذ، باخذک، تاخذ، تاخذنا، تاخذنی، تاخذه، تاخذهم، تاخذک، تتخذ، تتخذنی، تواخذ، تواخذنا، تواخذنی، تواخذه، تواخذهما، خذ، خذنی، خذه، خذها، خذهم، خذهما، خذوه، خذیه، فاتخذه، فاخذ، فاخذت، فتاخذنی، فخذ، فخذه، فخذهم، فخذهما، فیوخذ، لاخذت، لتاخذنی، لتاخذه، لیاخذ، ماخذه، ماخوذ، ماخوذا، متخذ، مواخذتی، نتخذ، یاخذ، یاخذک، یتخذ، یواخذ، یواخذنا، یواخذنی، یوخذ،
۶۳۸ مورد یافت شد

آخُذَ

اَصْبَحْتُ عَبْداً مَمْلُوکاً ظَالِماً لِنَفْسِی، لَکَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ، وَ لَا حُجَّةَ لِی لَا اَسْتَطِیعُ اَنْ آخُذَ اِلَّا مَا اَعْطَیْتَنِی، وَ لَا اَتَّقیَ اِلَّا مَا وَقَیْتَنِی. (علویه، ص: ۲۲, س:۱۷)

آخُذُ

فَاِنِّی عَبْدُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ، لَا اُوَقَّی اِلَّا مَا وَقَیْتَ، وَ لَا آخُذُ اِلَّا مَا اَعْطَیْتَ. (صادقیه، ص: ۶۰۹, س:۵)

آخُذُهُ

سُقْنِی وَ وَجِّهْنِی فِی تِجَارَتِی هَذِهِ اِلَی وَجْهِ غِنَی عَاصِمٍ شَکُورٍ، آخُذُهُ بِحُسْنِ شُکْرٍ لِتَنْفَعَنِی بِهِ وَ تَنْفَعُ بِهِ مِنِّی. (نبویه، ص: ۹۷, س:۱۴)

آخُذْ

اللَّهُمَّ اِنِّی لَمْ آخُذْ مَا اَخَذْتُ مِنْهُ خِیَانَةً وَ لَا ظُلْماً وَ لَکِنِّی اَخَذْتُهُ مَکَانَ حَقِّی. (صادقیه، ص: ۶۰۱, س:۸)

آخِذاً

یَا آخِذاً بِنَوَاصِی خَلْقِهِ، وَ السَّافِعَ بِهَا اِلَی قَدَرِهِ، وَ الْمُنْفِذَ فِیهَا حُکْمَهُ وَ خَالِقَهَا وَ جَاعِلَ قَضَایِهِ لَهَا غَالِباً، وَ کُلُّهُمْ ضَعِیفٌ عِنْدَ غَلَبَتِهِ. (نبویه، ص: ۸۹, س:۷)

وَ تَطَوَّلْ عَلَیَّ یَا مُتَطَوِّلاً عَلَی الْمُذْنِبِینَ بِالصَّفْحِ وَ الْعَفْوِ، فَاِنَّکَ لَمْ تَزَلْ آخِذاً بِالْفَضْلِ عَلَی الْخَاطِیِینَ وَ الصَّفْحِ عَلَی الْعَاثِرِینَ وَ مَنْ وَجَبَ لَهُ بِاجْتِرَایِهِ عَلَی الْآثَامِ حُلُولُ دَارِ الْبَوَارِ. (علویه، ص: ۴۱۹, س:۷)

وَ اصْفَحْ عَنّی، فَاِنَّکَ لَمْ تَزَلْ آخِذاً بِالْفَضْلِ عَلَی مَنْ وَجَبَ لَهُ بِاجْتِرایِه عَلَی الْآثامِ حُلُولُ دارِ الْبَوارِ. (سجادیه، ص: ۵۵۳, س:۷)

وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ یَلْقاکَ عَلَی الْحَنیفِیَّةِ السَّمْحَةِ مِلَّةِ اِبْراهیمَ خَلیلِکَ، وَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّه ُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَبیبِکَ وَ رَسُولِکَ، عامِلاً بِشَرایِعِکَ، تابِعاً لِسُنَّةِ نَبِیِّکَ، آخِذاً بِه. (سجادیه، ص: ۶۰۶, س:۱۲)

یَا آخِذاً بِنَوَاصِی خَلْقِهِ، السَّافِعَ بِهَا اِلَی قَدْرِه. (باقریه، ص: ۳۸, س:۴)

وَ لَا تَجْعَلْ قِرَاءَتِی قِرَاءَةً لَا تَدَبُّرَ فِیهَا، بَلِ اجْعَلْنِی اَتَدَبَّرُ آیَاتِهِ وَ اَحْکَامَهُ، آخِذاً بِشَرَایِعِ دِینِکَ. (صادقیه، ص: ۵۸۸, س:۴)

آخِذٌ

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۱۰۲, س:۴)

اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۲۸۸, س:۱)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۱۶, س:۹)

اُعِیذُ نَفْسِی وَ دِینِی وَ اَهْلِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی وَ خَوَاتِیمَ عَمَلِی، وَ مَا رَزَقَنِی رَبِّی وَ خَوَّلَنِی ... مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۱۸, س:۳)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۲۵, س:۶)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی، وَ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۴۲, س:۷)

اَعُوذُ بِاللَّهِ ... مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۴۳, س:۱۶)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۷۸, س:۱۵)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۸۱, س:۱)

اَعُوذُ بِکَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِی لَا یُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَ لَا فَاجِرٌ ... مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (نبویه، ص: ۳۸۶, س:۸)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ، مِنْ شَرِّ مَا اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهِ، اِنَّکَ تَکْشِفُ الْمَغْرَمَ وَ الْمَاْثَمَ. (نبویه، ص: ۴۷۳, س:۱۰)

اکْفِنِی مَوُونَةَ نَفْسِی، وَ اکْفِنِی مَوُونَةَ عِیَالِی، وَ اکْفِنِی مَوُونَةَ خَلْقِکَ، وَ اکْفِنِی شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ، وَ اکْفِنِی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، وَ اکْفِنِی شَرَّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِها. (علویه، ص: ۸۵, س:۱۴)

اَعُوذُ بِکَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ کُلِّهَا ... مِنْ شَرِّ فُسَّاقِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ وَ مِنْ شَرِّ الشَّیْطَانِ وَ شَرَکِهِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (علویه، ص: ۲۲۵, س:۸)

رَدَدْتُ عَیْنَ الْعَایِنِ عَلَیْهِ مِنْ رَاْسِهِ اِلَی قَدَمَیْهِ آخِذٌ عَیْنَاهُ، قَابِضٌ بِکُلَاهُ، وَ عَلَی جَارِهِ وَ اَقَارِبِهِ، جِلْدُهُ دَقِیقٌ، وَ دَمُهُ رَقِیقٌ، وَ بَابُ الْمَکْرُوهِ بِهِ یَلِیقُ. (علویه، ص: ۲۷۵, س:۱۳)

اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (علویه، ص: ۳۵۴, س:۱۹)

اللَّهُمَّ اِنَّکَ تَکَفَّلْتَ بِرِزْقِی وَ رِزْقِ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (علویه، ص: ۳۷۱, س:۶)

اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ الْکَرِیمِ، وَ کَلِمَاتِهِ التَّامَّةِ مِنْ شَرِّ مَا اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهِ. (علویه، ص: ۴۴۷, س:۱۶)

اُعِیذُ نَفْسِی ... مِنْ شَرِّ مَا یَدُبُّ فِی الْاَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا، وَ مِنْ شَرِّ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (علویه، ص: ۴۴۸, س:۱۲)

وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهِ. (فاطمیه، ص: ۲۹, س:۱۶)

اَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ ذِی شَرٍّ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِه. (فاطمیه، ص: ۳۰, س:۵)

اُعِیذُ وَ اسْتَعِیذُ ... مِنْ شَرِّ مَا یَلِجُ فِی الْاَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْها وَ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ اِلَیْهَا وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (فاطمیه، ص: ۴۱, س:۵)

مَا مِنْ دَابَّةٍ اِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (فاطمیه، ص: ۴۸, س:۸)

اَعِذْنی وَ ذُرِّیَّتی ... مِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَ لِاَهْلِ بَیْتِه حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّکَ عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۱۲۴, س:۱۴)

وَ اکْفِنی شَرَّ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ وَ شَرَّ کُلِّ ذی شَرٍّ وَ شَرَّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّی عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۲۷۰, س:۲)

وَ اکْفِنا فیهِ شَرَّ کُلِّ ذی شَرٍّ، وَ شَرَّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّکَ عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۳۰۴, س:۱۵)

ما مِنْ دابَّةٍ اِلَّا هُوَ اخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّی عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۳۷۲, س:۱۱)

اَمْرُکَ فیهِمْ نافِذٌ، وَ قَهْرُکَ بِنَواصیهِمْ آخِذٌ، تَجْتَبی مَنْ تَشاءُ فَتُدْنیهِ، وَ تَهْدی مَنْ اَنابَ اِلَیْکَ مِنْ مَعاصیکَ فَتُنْجیهِ، تَفَضُّلاً مِنْکَ بِجَسیمِ نِعْمَتِکَ، عَلَی مَنْ اَدْخَلْتَهُ فی سَعَةِ رَحْمَتِکَ. (سجادیه، ص: ۴۶۲, س:۱۳)

اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَصْرِفَ عَنّی شَرِّ الصَّواعِقِ وَ الْبَرْدِ وَ الرّیحِ وَ الْمَطَرِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذی شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةٍ صَغیرَةٍ اَوْ کَبیرَةٍ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّی عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۵۶۷, س:۱۱)

اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةِ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّکَ عَلَی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. (سجادیه، ص: ۶۰۷, س:۵)

وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ ... مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (باقریه، ص: ۹۹, س:۲)

وَ اکْفِنِی شَرَّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّکَ عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیم. (باقریه، ص: ۱۰۱, س:۱۲)

وَ بِالاسْمِ الَّذِی اِذَا دُعِیتَ بِهِ اَنْزَلْتَ اَرْزَاقَ خَلْقِکَ، مِنْ سُکَّانِ سَمَاوَاتِکَ وَ اَرَضِیکَ، وَ الْهَوَامِّ وَ الْحِیتَانِ، وَ الطَّیْرِ وَ الدَّوَابِّ، وَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ وَ الشَّیَاطِینِ، وَ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها. (صادقیه، ص: ۱۳۹, س:۳)

وَ اَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ... مِنْ شَرِّ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها وَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی الْاَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۲۸۱, س:۴)

وَ اَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ، وَ مِنْ شَرِّ مَا اَخَافُ وَ اَحْذَرُ، وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ. (صادقیه، ص: ۲۸۸, س:۱۳)

وَ اَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ... مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۲۸۹, س:۳)

اِنّی تَوَکَّلْتُ عَلَی اللَّهِ رَبّی وَ رَبّکُم، مَّا مِن دَآبَّةٍ اِلَّا هُوَ آخِذُ بِنَاصِیَتِهَآ، اِنَّ رَبّی عَلَی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۲۹۸, س:۲)

اَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُمْتَنِعاً وَ بِعِزَّتِهِ مُحْتَجِباً، وَ بِاَسْمَایِهِ عَایِذاً، مِنْ شَرِّ الشَّیْطَانِ وَ السُّلْطَانِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۳۲۱, س:۴)

اَعُوذُ بِاللَّهِ ... مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ، وَ الْعَیْنِ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۳۲۳, س:۲)

عَافِ فُلَانَ بْنَ فُلَانَةَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا، وَ مِنْ شَرِّ ما سَکَنَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُوءٍ. (صادقیه، ص: ۳۵۳, س:۱۲)

اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (صادقیه، ص: ۴۱۳, س:۲)

وَ اصْرِفْ عَنِّی شَرَّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ، وَ شَرَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ، وَ شَرَّ کُلِّ قَرِیبٍ اَوْ بَعِیدٍ وَ شَرَّ کُلِّ صَغِیرٍ اَوْ کَبِیرٍ وَ شَرَّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۴۷۰, س:۲)

وَ اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ طَوَارِقِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ اِلَّا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ، فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ. (صادقیه، ص: ۵۷۷, س:۶)

اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ ... مِنْ شَرِّ فُسَّاقِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ وَ فُجَّارِهِمْ، وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۵۸۱, س:۱۸)

اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِی وَجْهِی هَذَا بِخَیْرٍ، وَ اخْتِمْ لِی بِخَیْرٍ، وَ قِنِی شَرَّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیم. (صادقیه، ص: ۵۹۷, س:۸)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی، وَ مِنْ شَرِّ غَیْرِی وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ. (صادقیه، ص: ۵۹۷, س:۱۴)

نَجِّنِی بِهِمْ (الایمة) مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ وَ طَاغٍ وَ فَاسِقٍ وَ بَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا اَعْرِفُ وَ مَا اُنْکِرُ وَ مَا اسْتَتَرَ عَلَیَّ وَ مَا اُبْصِرُ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (کاظمیه، ص: ۳۰, س:۷)

مَا مِنْ دَابَّةٍ اِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (کاظمیه، ص: ۵۲, س:۵)

وَ اجْعَلْنَا مِنْهُ (مَنْ اَرَادَنِی شَرّاً) وَ مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا اِنَّ رَبِّی عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ، فِی حِجَابِکَ الَّذِی لَا یُرَامُ، وَ فِی سُلْطَانِکَ الَّذِی لَا یُضَامُ. (کاظمیه، ص: ۵۴, س:۱۶)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا، اِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَ اِنَّ اللَّهَ قَدْ اَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْماً، وَ اَحْصَی کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً. (کاظمیه، ص: ۷۴, س:۴)

اَصْبَحْتُ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ الْکَرِیمِ وَ اسْمِ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ کَلِمَاتِهِ التَّامَّةِ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ الْعَیْنِ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَ ذَرَاَ وَ بَرَاَ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّی آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (کاظمیه، ص: ۹۶, س:۱۸)

اللَّهُمَّ فَاجْعَلْهُمْ (الایمة) ... حِصْنِی مِنْ شَرِّ مَا اَعْرِفُ وَ مَا اُنْکِرُ، وَ مَا اسْتَتَرَ عَنِّی وَ مَا اُبْصِرُ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ، رَبِّ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (رضویه، ص: ۲۹, س:۲)

اَعُوذُ بِکَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِی لَا یُجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَ لَا فَاجِرٌ، مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ مَا ذَرَاَ وَ بَرَاَ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِها. (رضویه، ص: ۸۴, س:۱۱)

وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ، وَ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها. (رضویه، ص: ۸۷, س:۹)

لَا وَاقٍ اِلَّا مَا وَقَیْتَ، وَ لَا آخِذٌ اِلَّا مَا اَعْطَیْتَ. (رضویه، ص: ۱۰۰, س:۱۴)

رَبَّنَا عَافِنَا مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها وَ مِنْ شَرِّ ما یَسْکُنُ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُوءٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ. (جوادیه، ص: ۱۴۲, س:۱۷)

اُعِیذُ دِینِی وَ نَفْسِی وَ جَمِیعَ مَا تُحِیطُهُ عِنَایَتِی ... مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها. (جوادیه، ص: ۱۴۴, س:۱۱)