ریشه:

ترک (ت.ر.ک)

کلمات: اترک، التارک، التارکین، الترک، بترک، بترکک، تارک، تترک، تترکنی، ترک، ترکاه، ترکت، ترکتنی، ترکته، ترکنا، ترکه، ترکها، ترکهم، ترکوا، ترکونی، ترکوه، ترکوها، ترکی، فاترکوا، فتترکه، فترک، فترکت، فترکه، لتارکوا، لترک، متروک، متروکة، مترک، نترک، یترک، یترکا، یترکنی،
۱۱۱ مورد یافت شد

أَتْرُکُ

اللَّهُمَّ وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی مَرْضَاتِکَ وَ طَاعَتِکَ عَمَلاً لَا اَتْرُکُ شَیْیاً مِنْ مَرْضَاتِکَ وَ طَاعَتِکَ مَخَافَةَ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ دُونَکَ. (علویه، ص: ۵۰۹, س:۶)

وَ اسْتَعْمِلْنی فی مَرْضاتِکَ عَمَلاً لَا اَتْرُکُ مَعَهُ شَیْیاً مِنْ دینِکَ مَخافَةَ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ. (سجادیه، ص: ۳۹۰, س:۱۳)

اِلَهی، اَنَا الَّذی اُعاهِدُکَ فَاَنْقُضُ عَهْدی، وَ اَتْرُکُ عَزْمی حینَ تَعْرُضُ شَهْوَتی، فَاُصْبِحُ بَطّالاً وَ اُمْسَی لاهِیاً، وَ تَکْتُبُ ما قَدَّمْتُ یَوْمی وَ لَیْلَتی. (سجادیه، ص: ۴۷۸, س:۱۱)

السَّلَامُ عَلَی زُهَیْرِ بْنِ الْقَیْنِ الْبَجَلِیِّ، الْقَایِلِ لِلْحُسَیْنِ وَ قَدْ اَذِنَ لَهُ فِی الِانْصِرَافِ لَا وَ اللَّهِ لَا یَکُونُ ذَلِکَ اَبَداً، اَتْرُکُ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَسِیراً فِی یَدِ الْاَعْدَاءِ وَ اَنْجُو، لَا اَرَانِیَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ. (مزار، ص: ۲۲۵, س:۵)

أَتْرُکْ

ثُمَّ اَمَرْتَنی فَلَمْ آتَمِرْ، وَ زَجَرْتَنی فَلَمْ اَنْزَجِرْ، وَ لَمْ اَشْکُرْ نِعْمَتَکَ وَ لَمْ اَقْبَلْ نَصیحَتَکَ، وَ لَمْ اُوَدِّ حَقَّکَ، وَ لَمْ اَتْرُکْ مَعاصِیَکَ. (سجادیه، ص: ۳۴۲, س:۱۴)

أُتْرَکُ

ثُمَّ ارْزُقْنِی فِی خِطَّتِی مِنَ الْاَرْضِ حِصَّتِی وَ مَوْضِعَ جُنَّتِی حَیْثُ یُرْفَتُ لَحْمِی، وَ یُدْفَنُ عَظْمِی، وَ اُتْرَکُ وَحِیداً لَا حِیلَةَ لِی، قَدْ لَفَظَتْنِی الْبِلَادُ وَ تَخَلَّا مِنِّی الْعِبَادُ. (فاطمیه، ص: ۵۱, س:۱۳)

التَّارِکُ

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ اَمِیرِ الْمُوْمِنِینَ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ اَمَتِکَ الْمُقِرُّ بِالرِّقِّ وَ التَّارِکُ لِلْخِلَافِ عَلَیْکُمْ وَ الْمُوَالِی لِوَلِیِّکُمْ وَ الْمُعَادِی لِعَدُوِّکُمْ قَصَدَ حَرَمَکَ وَ اسْتَجَارَ بِمَشْهَدِکَ وَ تَقَرَّبَ اِلَیْکَ بِقَصْدِکَ. (مزار، ص: ۱۶۰, س:۱۴)

التَّارِکِینَ

لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِینَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِکِینَ لَهُ، وَ النَّاهِینَ عَنِ الْمُنْکَرِ الْعَامِلِینَ بِهِ. (علویه، ص: ۵۵۲, س:۱۲)

وَ اجْعَلْنی مِنَ ... الْمَعْصُومینَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَا بِتَقْواکَ، وَ الْمُوَفَّقینَ لِلْخَیْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوابِ بِطاعَتِکَ، و الْمُحالِ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِکَ، التّارِکینَ لِکُلِّ مَعْصِیَتِکَ، السّاکِنینَ فی جِوارِکَ. (سجادیه، ص: ۱۳۰, س:۱۱)

التَّرْکَ

وَ اَسْاَلُکَ الاَخْذَ بِاَحْسَنِ ما اَعْلَمُ، وَ التَّرْکَ لِشَرِّ ما اَعْلَمُ، وَ الْعِصْمَةَ مِنْ اَنْ اَعْصَی وَ اَنَا اَعْلَمُ، اَوْ اُخْطِیَ مِنْ حَیْثُ لَا اَعْلَمُ. (سجادیه، ص: ۲۵۹, س:۱۲)

التَّرْکُ

اَللّهُمَّ اِنْ یَکُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً اِلَیْکَ فَاَنَا اَنْدَمُ النّادِمینَ، وَ اِنْ یَکُنِ التَّرْکُ لِمَعْصِیَتِکَ اِنابَةً فَاَنَا اَوَّلُ الْمُنیبینَ، وَ اِنْ یَکْنِ الْاِسْتِغْفارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَاِنّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ. (سجادیه، ص: ۱۵۶, س:۱۰)

اَللّهُمَّ اِنْ یَکُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً اِلَیْکَ، فَاَنَا اَنْدَمُ النّادِمینَ، وَ اِنْ یَکُنِ التَّرْکُ لِمَعْصِیَتِکَ اِنابَةً، فَاَنا اَوَّلُ الْمُنیبینَ، وَ اِنْ یَکُنِ الْاِسْتِغْفارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ، فَاِنّی مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ. (سجادیه، ص: ۱۵۸, س:۹)

التَّرْکِ

وَ اَسْاَلُکَ اَنْ تَغْفِرَ لی ذَنْبی وَ تَحُطَّ عَنّی وِزْری وَ تَعْفُوَ عَنْ سَیِّیَتی وَ تُعینَنی عَلَی غَضِّ بَصَری وَ حِفْظِ فَرْجی وَ عَلَی الْکَفِّ عَنْ مَحارِمِکَ وَ الْعَمَلِ بِطاعَتِکَ وَ التَّرْکِ لِما یُسْخِطُکَ. (سجادیه، ص: ۲۶۲, س:۹)

اَسْاَلُکَ اَنْ ... تَرْزُقُنِی اَنْ اَغُضَّ بَصَرِی وَ اَنْ اَحْفَظَ فَرْجِی وَ اَنْ اَکُفَّ عَنْ جَمِیعِ مَحَارِمِکَ حَتَّی لَا یَکُونَ شَیْءٌ آثَرَ عِنْدِی مِنْ طَاعَتِکَ وَ خَشْیَتِکَ وَ الْعَمَلِ بِمَا اَحْبَبْتَ وَ التَّرْکِ عَمَّا کَرِهْتَ وَ نَهَیْتَ عَنْهُ. (صادقیه، ص: ۴۲۲, س:۱۵)

التُّرْکِ

اَللّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِکَ اَعْداءَکَ فی اَقْطارِ الْبِلادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْکِ، وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ، وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ، وَ السَّقالِبَةِ وَ الدَّیالِمَةِ، وَ سایِرِ اُمَمِ الشِّرْکِ الَّذینَ تَخْفَی اَسْماوُهُمْ وَ صِفاتُهُمْ. (سجادیه، ص: ۱۳۴, س:۱۱)

بِتَرْکِ

اللَّهُمَّ ارْحَمْنِی بِتَرْکِ الْمَعَاصِی اَبَداً مَا اَبْقَیْتَنِی. (نبویه، ص: ۳۸۹, س:۱۹)

اللَّهُمَّ ارْحَمْنِی بِتَرْکِ الْمَعَاصِی اَبَداً مَا اَبْقَیْتَنِی وَ ارْحَمْنِی مِنْ اَنْ اَتَکَلَّفَ مَا لَا یَعْنِینِی. (نبویه، ص: ۵۱۳, س:۱۱)

اللَّهُمَّ ارْحَمْنِی بِتَرْکِ مَعَاصِیکَ اَبَداً مَا اَبْقَیْتَنِی. (علویه، ص: ۴۸۶, س:۵)

اِلَهِی اَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ تَجِدْنِی شَاکِراً، وَ ابْتَلَیْتَنِی فَلَمْ تَجِدْنِی صَابِراً، فَلَا اَنْتَ سَلَبْتَ النِّعْمَةَ بِتَرْکِ الشُّکْرِ، وَ لَا اَنْتَ اَدَمْتَ الشِّدَّةَ بِتَرْکِ الصَّبْرِ. (حسنیه، ص: ۱۰۴, س:۱۵)

اِلَهِی اَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ تَجِدْنِی شَاکِراً، وَ ابْتَلَیْتَنِی فَلَمْ تَجِدْنِی صَابِراً، فَلَا اَنْتَ سَلَبْتَ النِّعْمَةَ بِتَرْکِ الشُّکْرِ، وَ لَا اَنْتَ اَدَمْتَ الشِّدَّةَ بِتَرْکِ الصَّبْرِ. (حسنیه، ص: ۱۰۴, س:۱۶)

اَللّهُمَّ ارْحَمْنی بِتَرْکِ الْمَعاصی ما اَبْقَیْتَنی. (سجادیه، ص: ۳۶۱, س:۲)

وَ ارْحَمْنی بِتَرْکِ تَکَلُّفِ ما لَا یَعْنینی. (سجادیه، ص: ۳۶۱, س:۲)

یَا اللَّهُ مُنَّ عَلَیَّ بِتَرْکِ الْخَطَایَا. (صادقیه، ص: ۲۱۷, س:۶)

اللَّهُمَّ ارْحَمْنِی بِتَرْکِ مَعَاصِیکَ اَبَداً مَا اَبْقَیْتَنِی. (صادقیه، ص: ۵۹۳, س:۱۳)

اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَرْحَمَنِی بِتَرْکِ مَعَاصِیکَ مَا اَبْقَیْتَنِی وَ تُعِینَنِی عَلَی التَّمَسُّکِ بِطَاعَتِکَ مَا اَحْیَیْتَنِی. (عسکریه، ص: ۲۴۷, س:۱۰)

بِتَرْکِکَ

لَا تَشْغَلْنِی عَنْ ذِکْرِکَ بِتَرْکِکَ مَا بِی مِنَ الْهُمُومِ. (نبویه، ص: ۸۶, س:۴)

تَارِکٌ

فَلَا تُدْرِکُ الْعُقُولُ وَ اَوْهَامُهَا وَ لَا الْفِکَرُ وَ خَطَرَاتُهَا وَ لَا الْاَلْبَابُ وَ اَذْهَانُهَا صِفَتَهُ فَیَقُولُ: مَتَی؟ وَ لَا بَدیءٌ مِمَّا وَ لَا ظَاهِرٌ عَلَی مَا، وَ لَا بَاطِنٌ فِیمَا، وَ لَا تَارِکٌ فَهَلَّا. (حسنیه، ص: ۸۳, س:۱۷)

تَتْرُکُ

الْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ، لِدَابَّةٍ تَکُونُ فِی الْفَمِ تَاْکُلُ الْعَظْمَ، وَ تَتْرُکُ اللَّحْمَ، اَنَا الرَّاقِی، وَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الشَّافِیُ الْکَافِی. (حسینیه، ص: ۱۲۶, س:۹)

تَستَنْظِرُهُمْ بِاَناتِکَ اِلَی الْاِنابَةِ، و تَتْرُکُ مُعاجَلَتَهُمْ اِلَی التَّوْبَةِ لِکَیْلا یَهْلِکَ عَلَیْکَ هالِکُهُمْ، وَ لَا یَشْقَی بِنِعْمَتِکَ شَقِیُّهُمْ اِلَّا عَنْ طُولِ الْاِعْذارِ اِلَیْهِ، وَ بَعْدَ تَرادُفِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِ. (سجادیه، ص: ۲۹۲, س:۱۵)

تَتْرُکْ

وَ انْقُلْنِی مِنْ ذِکْرِی اِلَی ذِکْرِکَ وَ لَا تَتْرُکْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَلَکُوتِ عِزِّکَ بَاباً اِلَّا فَتَحْتَهُ، وَ لَا حِجَاباً مِنْ حُجُبِ الْغَفْلَةِ اِلَّا هَتَکْتَهُ، حَتَّی تُقِیمَ رُوحِی بَیْنَ ضِیَاءِ عَرْشِکَ، وَ تَجْعَلَ لَهَا مَقَاماً نَصْبَ نُورِکَ. (علویه، ص: ۱۳۴, س:۲)

وَ لَمْ تَتْرُکْ عِبادَکَ هَمَلاً وَ لَا سُدیً، وَ لَمْ تَدَعْهُمْ بِغَیْرِ بَیانٍ وَ لَا هُدیً، وَ لَمْ تَدْعُهُمْ اِلَّا اِلَی الطّاعَةِ، وَ لَمْ تَرْضَ مِنْهُمْ بِالْجَهالَةِ وَ الْاِضاعَةِ. (سجادیه، ص: ۴۶۲, س:۷)

وَ لَا تَتْرُکْ لَنَا فِیهَا ذَنْباً اِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا هَمّاً اِلَّا فَرَّجْتَهُ، وَ لَا دَیْناً اِلَّا قَضَیْتَهُ، وَ لَا غَایِباً اِلَّا اَدْنَیْتَهُ وَ لَا حَاجَةً مِنْ حَوَایِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ اِلَّا سَهَّلْتَهَا وَ یَسَّرْتَهَا. (صادقیه، ص: ۴۷۹, س:۱۸)

تَتْرُکْنِی

اللَّهُمَّ لَا تُخْلِنِی مِنْ یَدِکَ، وَ لَا تَتْرُکْنِی لِقَاءً لِعَدُوِّکَ وَ لَا لِعَدُوِّی وَ لَا تُوحِشْنِی مِنْ لَطَایِفِکَ الْخَفِیَّةِ وَ کِفَایَتِکَ الْجَمِیلَةِ. (صادقیه، ص: ۲۷۴, س:۱۰)

تَرَکَ

وَ قَالَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِهِ: وَ لَوْ یُوَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُوا مَا تَرَکَ عَلَی ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ. (علویه، ص: ۱۸, س:۱۱)

اَنَّ اَحَبَّ عِبادِکَ اِلَیْکَ مَنْ تَرَکَ الْاِسْتِکْبارَ عَلَیْکَ وَ جانَبَ الْاِصْرارَ وَ لَزِمَ الْاِسْتِغْفارَ وَ اَنَا اَبْرَاُ اِلَیْکَ مِنْ اَنْ اَسْتَکْبِرَ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَنْ اُصِرَّ وَ اَسْتَغْفِرُکَ لِما قَصَّرْتُ فیهِ. (سجادیه، ص: ۷۸, س:۱۱)

تَرَکَاهُ

(عَلَی الزُّبَیْرِ وَ طَلْحَةَ) اللَّهُمَّ فَخُذْهُمَا بِمَا عَمِلَا اَخْذَةً رَابِیَةً، وَ لَا تَنْعَشْ لَهُمَا صَرْعَةً، وَ لَا تُقِلْهُمَا عَثْرَةً، وَ لَا تُمْهِلْهُمَا فُوَاقاً فَاِنَّهُمَا یَطْلُبَانِ حَقّاً تَرَکَاهُ، وَ دَماً سَفَکَاهُ. (علویه، ص: ۵۴۷, س:۱۰)

تَرَکَتْ

لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً خَذَلَتْکَ وَ تَرَکَتْ نُصْرَتَکَ وَ مَعُونَتَکَ. (مزار، ص: ۱۲۵, س:۳)

تَرَکَتْنِی

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی کَالْحَبَّةِ فِی الْمِقْلَی. (سجادیه، ص: ۴۳۲, س:۱۶)

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی کَالطَّیْرِ لَیْسَ لَهُ مَاْوَی. (سجادیه، ص: ۴۳۲, س:۱۷)

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی کَالسَّقیمِ لَیْسَ لَهُ شِفاءٌ. (سجادیه، ص: ۴۳۲, س:۱۸)

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی فی مَوارِدِ الْهَلْکَی. (سجادیه، ص: ۴۳۳, س:۱)

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی فی طُولِ حُزْنٍ وَ بُکَاءٍ. (سجادیه، ص: ۴۳۳, س:۲)

آهِ وَا خَطییَتاهُ تَرَکَتْنی خَطییَتی مَغْمُوماً فی دارِ الدُّنْیا. (سجادیه، ص: ۴۳۳, س:۵)

تَرَکَهَا

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْفُلْکِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ یَاْمَنُ مَنْ رَکِبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَها، اَلْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ، وَ الْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ، وَ اللَّازِمُ لَهُمْ لَاحِقٌ. (سجادیه، ص: ۵۲, س:۲)

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْفُلْکِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ یَاْمَنُ مَنْ رَکِبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَها، اَلْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ، وَ الْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ، وَ اللَّازِمُ لَهُمْ لَاحِقٌ. (سجادیه، ص: ۲۰۳, س:۱۱)

تَرَکَهُ

ازْدَحَمَتْ مَوْلَایَ بِبَابِکَ عَصَایِبُ الْعُصَاةِ مِنْ عِبَادِکَ ... وَ لِکُلٍّ اَمَلٌ قَدْ سَاقَ صَاحِبَهُ اِلَیْکَ مُحْتَاجاً، وَ لِکُلٍّ قَلْبٌ تَرَکَهُ وَجِیبُ خَوْفِ الْمَنْعِ مِنْکَ مُهْتَاجاً. (علویه، ص: ۱۰۳, س:۳)

فَکُلُّ اَمَلٍ ساقَ صاحِبَهُ اِلَیْکَ مُحْتاجاً، وَ کُلُّ قَلْبٍ تَرَکَهُ وَجیبُ الْخَوْفِ اِلَیْکَ مُهْتاجاً. (سجادیه، ص: ۴۵۲, س:۷)

تَرَکَهُمْ

ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَکَهُمْ فِی ظُلُمَاتٍ لَا یُبْصِرُونَ. (علویه، ص: ۲۴۶, س:۴)

مَثَلُهُمْ کَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا اَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَکَهُمْ فِی ظُلُماتٍ لَا یُبْصِرُونَ، صُمٌّ بُکْمٌ عُمْی فَهُمْ لَا یَرْجِعُون. (کاظمیه، ص: ۸۰, س:۹)

تَرَکُوا

فَلا تَنْسَ لَهُمُ اللّهُمَّ مَا تَرَکُوا لَکَ وَ فِیکَ، وَ ارْضِهِمْ مِنْ رِضْوانِکَ وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَیْکَ وَ کَانُوا مَعَ رَسُولِکَ دُعَاةً لَکَ اِلَیْکَ. (سجادیه، ص: ۴۴, س:۱۱)

اَدِلْ لِاَوْلِیَایِکَ مِنْ اَعْدَایِکَ الَّذِینَ ... تَرَکُوا اللَّهُمَّ عَالَمَ اَرْضِکَ فِی بَکْمَاءَ، عَمْیَاءَ، ظَلْمَاءَ، مُدْلَهِمَّةً، فَاَعْیُنُهُمْ مَفْتُوحَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ عَمِیَّةٌ. (جوادیه، ص: ۱۵۴, س:۳)

تَرَکُونِی

فَعِنْدَ الموتِ ... قَدْ ذَهَبَ الْاَهْلُونَ عَنِّی ... وَ کُلٌّ قَدْ ذَهَلَ عَنِّی، وَ تَرَکُونِی وَحِیداً فِی قَبْرِی، وَ اَنَا صَاحِبُ نَفْسِی لَا یَرَانِی اَحَدٌ مِنَ النَّاسِ مَا یُفْعَلُ بِی. (نبویه، ص: ۳۱۰, س:۱۵)

تَرَکُوهَا

اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ (صَنَمَیْ قُرَیْشٍ) ... بِکُلِّ آیَةٍ حَرَّفُوهَا، وَ فَرِیضَةٍ تَرَکُوهَا، وَ سُنَّةٍ غَیَّرُوهَا وَ رُسُومٍ مَنَعُوهَا، وَ اَحْکَامٍ عَطَّلُوهَا، وَ بَیْعَةٍ نَکَسُوهَا، وَ دَعْویً اَبْطَلُوهَا وَ بَیِّنَةٍ اَنْکَرُوهَا. (علویه، ص: ۴۶۰, س:۱۲)

تَرَکُوهُ

ثُمَّ حَمَلُوهُ اِلَی قَبْرِهِ فَدَلُّوهُ فِی حُفْرَتِهِ، وَ تَرَکُوهُ مُخَلّیً بِمُفْظِعَاتٍ مِنَ الْاُمُورِ، وَ تَحْتَ مَسْاَلَةِ مُنْکَرٍ وَ نَکیرٍ مَعَ ظُلْمَةٍ وَ ضِیقٍ وَ وَحْشَةِ قَبْرٍ، فَذَاکَ مَثْوَاهُ حَتَّی یَبْلَی جَسَدُهُ، وَ یَصِیرَ تُرَاباً. (علویه، ص: ۴۲, س:۶)

ثُمَّ حَثَوْا بِاَیْدیهِمْ عَلَیْهِ التُّرابَ، وَ اَکْثَرُوا الْبُکَاءَ عَلَیْهِ وَ الْاِنْتِحابَ، ثُمَّ وَقَفُوا ساعَةً عَلَیْهِ، وَ آیَسُوا مِنَ النَّظَرِ اِلَیْهِ، وَ تَرَکُوهُ رَهْناً بِما کَسَبَ وَ طَلَبَ. (سجادیه، ص: ۵۱۱, س:۱۵)

تَرَکْتَنِی

فَبِعِزَّتِکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ، اُقْسِمُ صَادِقاً، لَیِنْ تَرَکْتَنِی نَاطِقاً، لَاَضِجَّنَّ اِلَیْکَ بَیْنَ اَهْلِهَا ضَجِیجَ الْآمِلِینَ، وَ لَاَصْرُخَنَّ اِلَیْکَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، وَ لَاَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکَاءَ الْفَاقِدِینَ، وَ لَاُنَادِیَنَّکَ اَیْنَ کُنْتَ یَا وَلِیَّ الْمُوْمِنِینَ. (علویه، ص: ۳۷۶, س:۱۱)

تَرَکْتَنی کَاَنّی لَا ذَنْبَ لی، کَفَفْتَ عَنْ خَطییَتی، وَ زَکَّیْتَنی بِما لَیْسَ فِیَّ. (سجادیه، ص: ۳۳۳, س:۱۰)

تَرَکْتُ

اللَّهُمَّ سَلِّمْ عَهْدِی، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِی، وَ اَجِبْ دَعْوَتِی، وَ اخْلُفْنِی فِیمَنْ تَرَکْتُ بَعْدِی. (نبویه، ص: ۵۳۲, س:۶)

حَتَّی اِذَا جَاءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ: رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی اَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا اِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَایِلُهَا. (نبویه، ص: ۶۱۵, س:۶)

وَ تَرَکْتُ مَعْصِیَتَکَ فی اَبْغَضِ الاَشْیاءِ اِلَیْکَ اَنْ اَجْعَلَ لَکَ شَریکاً، اَوْ اَجْعَلَ لَکَ وَلَداً اَوْ نِدّاً. (سجادیه، ص: ۴۹۷, س:۸)

هَذَا اَوَانُ انْصِرَافِی عَنْکَ غَیْرَ رَاغِبٍ عَنْکَ وَ لَا مُسْتَبْدِلٍ بِکَ سِوَاکَ وَ لَا مُوْثِرٍ عَلَیْکَ غَیْرَکَ وَ لَا زَاهِدٍ فِی قُرْبِکَ وَ جُدْتُ بِنَفْسِی لِلْحَدَثَانِ وَ تَرَکْتُ الْاَهْلَ وَ الْاَوْطَانَ. (مزار، ص: ۲۰۹, س:۱۵)

تَرِکَتِهِ

وَ اجْعَلْ کِتَابَهُ فِی عِلِّیِّینَ، وَ اخْلُفْ عَلَی تَرِکَتِهِ فِی الْغَابِرِینَ. (نبویه، ص: ۵۶۵, س:۱)

تَرْکٌ

وَ لَقَدْ کَانَ یَسْتَحِقُّ فی اَوَّلِ ما هَمَّ بِعِصْیانِکَ کُلَّ ما اَعْدَدْتَ لِجَمیعِ خَلْقِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ، فَجَمیعُ ما اَخَّرْتَ عَنْهُ مِنَ الْعَذابِ وَ اَبْطَاْتَ بِه عَلَیْهِ مِنْ سَطَواتِ النَّقِمَةِ وَ الْعِقابِ تَرْکٌ مِنْ حَقِّکَ وَ رِضیً بِدُونِ واجِبِکَ. (سجادیه، ص: ۱۸۵, س:۱۳)

تَرْکَ

اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَ تَرْکَ الْمُنْکَرَاتِ، وَ حُبَّ الْمَسَاکِینِ، وَ اَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی. (نبویه، ص: ۲۷۶, س:۱۳)

اللَّهُمَّ وَ اَسْاَلُکَ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ، وَ تَرْکَ الْمُنْکَرَاتِ وَ حُبَّ الْمَسَاکِینِ، وَ اَنْ تَغْفِرَ لِی، وَ تَرْحَمَنِی، وَ اِذَا اَرَدْتَ بِقَوْمٍ سُوءً اَوْ فِتْنَةً اَنْ تَقِیَنِی ذَلِکَ، وَ تَرُدَّنِی غَیْرَ مَفْتُونٍ. (علویه، ص: ۳۶۸, س:۹)

اَسْاَلُکَ اللَّهُمَّ الْاَخْذَ بِاَحْسَنِ مَا تَعْلَمُ، وَ تَرْکَ سَیِّیِ کُلِّ مَا تَعْلَمُ اَوْ اَخْطَاُ مِنْ حَیْثُ لَا اَعْلَمُ، اَوْ مِنْ حَیْثُ اَعْلَمُ. (صادقیه، ص: ۱۶۱, س:۴)