وَ لَا تُسْیَلُ عَنْ فِعْلِکَ، وَ لَا تُنازَعُ فی مُلْکِکَ، وَ لَا تُشارَکُ فی اَمْرِکَ، وَ لَا تُضادُّ فی حُکْمِکَ، وَ لَا یَعْتَرِضُ عَلَیْکَ اَحَدٌ فی تَدْبیرِکَ. (سجادیه، ص: ۲۱۹, س:۸)
نَسْاَلُکَ ... اَنْ تَرْزُقَنا خَوْفاً وَ حُزْناً تَشْغَلُنا بِهِما عَنْ لَذّاتِ الدُّنْیا وَ شَهَواتِها، وَ ما یَعْتَرِضُ لَنا فیها عَنِ الْعَمَلِ بِطاعَتِکَ. (سجادیه، ص: ۴۷۰, س:۶)
وَ اِنْ اَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْتَرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ، اَوْ یَسْاَلُکَ عَنْ اَمْرِهِ؟ (صادقیه، ص: ۶۲۹, س:۷)