یعبره

اللَّهُمَّ اِنِّی اَبْدَاُ بِالشَّهَادَةِ لَهُ (محمّد) ثُمَّ بِالصَّلَاةِ عَلَیْهِ وَ اِنْ کُنْتُ لَا اَبْلُغُ مِنْ ذَلِکَ رِضَی نَفْسِی وَ لَا یُعَبِّرُهُ لِسَانِی عَنْ ضَمِیرِی وَ لَا اُلَامُ عَلَی التَّقْصِیرِ مِنِّی لِعَجْزِ قُدْرَتِی عَنْ بُلُوغِ الْوَاجِبِ عَلَیَّ مِنْهُ. (صادقیه، ص: ۳۶۵, س:۴)