وَ اَنْتَ الَّذِی لَا یُعَبِّرُ عَنْ ذَاتِهِ نُطْقٌ، وَ لَا یَعْیِهِ سَمْعٌ، وَ لَا یَحْوِیهِ قَلْبٌ، وَ لَا یُدْرِکُهُ وَهْمٌ، وَ لَا یَصْحَبُهُ عَزْمٌ وَ لَا یَخْطُرُ عَلَی بَالٍ. (علویه، ص: ۱۴۰, س:۱)