الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْداً یُعَادِلُ حَمْدَ مَلَایِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ اَنْبِیَایِهِ الْمُرْسَلِینَ. (حسینیه، ص: ۱۳۴, س:۲)
حَمْداً یُوازِنُ عَرْشَکَ الْمَجیدَ، وَ یُعادِلُ کُرْسِیَّکَ الرَّفیعَ. (سجادیه، ص: ۳۲۰, س:۶)
فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ ... لَا یُوَازِیهَا خَطَرٌ وَ لَا یَسْمُو اِلَی سَمَایِهَا النَّظَرُ وَ لَا یَقَعُ عَلَی کُنْهِهَا الْفِکَرُ وَ لَا یَطْمَحُ اِلَی اَرْضِهَا الْبَصَرُ وَ لَا یُعَادِلُ سُکَّانَهَا الْبَشَرُ. (مزار، ص: ۳۱۱, س:۹)