یزیدون

اِلَهِی وَ اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یُونُسُ بْنُ مَتَّی علیه السلام ... فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعَاءَهُ وَ اَنْبَتَّ عَلَیْهِ شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ، وَ اَرْسَلْتَهُ اِلی مِایَةِ اَلْفٍ اَوْ یَزِیدُونَ وَ کُنْتَ مِنْهُ قَرِیباً یَا قَرِیبُ. (مهدویه، ص: ۲۷۲, س:۱۴)