وَ کَیْفَ لَا یَعْظُمُ شَاْنُکَ عِنْدَ مَنْ عَرَفَکَ، وَ هُوَ یَری مِنْ عِظَمِ خَلْقِکَ مَا یَمْلَاُ قَلْبَهُ، وَ یَذْهَلُ عَقْلَهُ مِنْ رَعْدٍ یَقْرَعُ الْقُلُوبَ، وَ بَرْقٍ یَخْطَفُ الْعُیُونَ؟ (علویه، ص: ۵۰۲, س:۱)
وَ اِنِ امْرِءٌ یَسْعی لِدُنْیاهُ جاهِداً وَ یَذْهَلُ عَنْ اُخْراهُ لَا شَکَّ خاسِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۰, س:۱۴)
وَ اِنَّ امْرَءً یَسْعی لِدُنْیاهُ دایِباً وَ یَذْهَلُ عَنْ اُخراهُ لَا شَکَّ خاسِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۷, س:۸)
خَبِیرٌ لَا یَذْهَلُ. (کاظمیه، ص: ۱۹, س:۱۷)