یبلو

ریشه: بلو (ب.ل.و)
۱ مورد یافت شد

یَبْلُو

وَ یَبْلُو اَخْبارَهُمْ، وَ یَنْظُرُ کَیْفَ هُمْ فِی اَوْقَاتِ طاعَتِهِ، وَ مَنَازِلِ فُرُوضِهِ وَ مَواقِعِ اَحْکَامِهِ، لِیَجْزِیَ الَّذینَ اَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَ یَجْزِیَ الَّذینَ اَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی. (سجادیه، ص: ۵۵, س:۱۱)