وَ قَدْ نَزَلَ بی یا رَبِّ ما قَدْ تَکَاَّدَنی ثِقْلُهُ، وَ اَلَمَّ بی ما قَدْ بَهَظَنی حَمْلُهُ، وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ، وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَیَّ. (سجادیه، ص: ۶۷, س:۱۲)
وَ قَدْ نَزَلَ بِی مِنَ الْاَمْرِ مَا قَدْ فَدَحَنِی ثِقْلُهُ، وَ حَلَّ بِی مِنْهُ مَا بَهَظَنِی حَمْلُهُ، وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَ عَلَیَّ ذَلِکَ، وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَیَّ. (هادویه، ص: ۱۸۲, س:۱۶)