معول

لَیْسَ لِلْهَارِبِینَ مَهْرَبٌ اِلَّا اِلَیْکَ، وَ لَا لِلْعَالَمِینَ مُعَوَّلٌ اِلَّا عَلَیْکَ، وَ لَا لِلرَّاغِبِینَ مَرْغَبٌ اِلَّا لَدَیْکَ، وَ لَا لِلْمَظْلُومِینَ نَاصِرٌ اِلَّا اَنْتَ. (علویه، ص: ۲۲۷, س:۷)

وَ ها اَنَا مُتَعَرِّضٌ لِنَفَحاتِ رَوْحِکَ وَ عَطْفِکَ وَ مُنْتَجِعٌ غَیْثَ جُودِکَ وَ لُطْفِکَ، فارٌّ مِنْ سَخَطِکَ اِلَی رِضاکَ، هارِبٌ مِنْکَ اِلَیْکَ، راجٍ اَحْسَنَ ما لَدَیْکَ، مُعَوِّلٌ عَلَی مَواهِبِکَ، مُفْتَقِرٌ اِلَی رِعایَتِکَ. (سجادیه، ص: ۴۰۸, س:۶)