اللَّهُمَّ اِنَّکَ آنَسُ الْآنِسِینَ لِاَوْلِیَایِکَ ... اِنْ اَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِکْرُکَ، وَ اِنْ صُبَّتْ عَلَیْهِمُ الْمَصَایِبُ لَجَوُوا اِلَی الْاِسْتِجَارَةِ بِکَ، عِلْماً بِاَنَّ اَزِمَّةَ الْاُمُورِ بِیَدِکَ، وَ مَصَادِرَها عَنْ قَضَایِکَ. (علویه، ص: ۷۲, س:۷)