اَوْجِبْ لی مَحَبَّتَکَ کَما شَرَطْتَ وَ لَکَ یَا رَبِّ شَرْطی اَلّا اَعُودَ فی مَکْرُوهِکَ، وَ ضَمانی اَلّا اَرْجَعَ فی مَذْمُومِکَ، وَ عَهْدی اَنْ اَهْجُرَ جَمیعَ مَعاصیکَ. (سجادیه، ص: ۱۵۴, س:۴)