مداراة

لَمْ تَکُنْ اَناتُکَ عَجْزاً، وَ لَا اِمْهالُکَ وَ هْنا، وَ لَا اِمْساکُکَ غَفْلَةً، وَ لَا انْتِظارُکَ مُداراةً، بَلْ لِتَکُونَ حُجَّتُکَ اَبْلَغَ، وَ کَرَمُکَ اَکْمَلَ، وَ اِحْسانُکَ اَوْفَی، وَ نِعْمَتُکَ اَتَمَّ. (سجادیه، ص: ۳۱۵, س:۱۴)