مجهوده

اِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ کَمْ مِنْ عَبْدٍ ... یَتَقَعْقَعُ فِی الْحَدِیدِ مَبْلَغَ مَجْهُودِهِ، وَ لَا یَعْرِفُ حِیلَةً وَ لَا یَهْتَدِی سَبِیلاً وَ لَا یَجِدُ مَهْرَباً ... وَ اَنَا فِی عَافِیَةٍ مِنْ ذَلِکَ کُلِّهِ. (کاظمیه، ص: ۶۷, س:۱۲)