فَالْطُفْ بِی، فَقَدِیماً لَطُفْتَ بِمُسْرِفٍ عَلَی نَفْسِهِ فَامْنُنْ عَلَیَّ فَقَدْ مَنَنْتَ عَلَی غَرِیقٍ فِی بُحُورِ خَطِییَتِهِ هَایِماً اَسْلَمَتْهُ لِلْحُتُوفِ کَثْرَةُ زَلَلِهِ. (علویه، ص: ۴۱۹, س:۵)
سَلَامَ مَنْ لَوْ کَانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ لَوَقَاکَ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ، وَ بَذَلَ حُشَاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ، وَ جَاهَدَ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَ نَصَرَکَ عَلَی مَنْ بَغَی عَلَیْکَ، وَ فَدَاکَ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ، وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ. (مزار، ص: ۲۳۲, س:۱)