فَخالَفْتُ ما یُقَرِّبُنی مِنْکَ وَ اقْتَرَفْتُ ما یُباعِدُنی عَنْکَ، فَظاهَرْتَ عَلَیَّ جَمیلَ سِتْرِکَ وَ اَدْنَیْتَنی بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَ بِرِّکَ، وَ لَمْ یُباعِدْنی عَنْ اِحْسانِکَ تَعَرُّضی لِعِصْیانِکَ، بَلْ تابَعْتَ عَلَیَّ فی نِعَمِکَ وَ عُدْتَ بِفَضْلِکَ وَ کَرَمِکَ. (سجادیه، ص: ۴۶۳, س:۱۲)