فشرا

لِاِخْوَتِهِ: اللَّهُمَّ اِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ اَنِّی اُحِبُّ صَلَاحَهُمْ ... فَاَجْزِنِی بِهِ خَیْراً وَ اِنْ کُنْتُ عَلَی غَیْرِ ذَلِکَ، فَاَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ، فَاَجْزِنِی بِهِ مَا اَنَا اَهْلُهُ، اِنْ کَانَ شَرّاً فَشَرّاً وَ اِنْ کَانَ خَیْراً فَخَیْراً. (رضویه، ص: ۷۲, س:۳)