فجهلونی

(فِی شَکْوَاهُ مِنْ قَوْمِهِ): اللَّهُمَّ اِنِّی سِرْتُ فِیهِمْ بِمَا اَمَرَنِی رَسُولُکَ وَ صَفِیُّکَ فَظَلَمُونِی وَ قَتَلْتُ الْمُنَافِقِینَ کَمَا اَمَرْتَنِی فَجَهِلُونِی وَ قَدْ مَلِلْتُهُمْ وَ مَلُّونِی وَ اَبْغَضْتُهُمْ وَ اَبْغَضُونِی وَ لَمْ تَبْقَ خُلَّةٌ اَنْتَظِرُهَا اِلَّا الْمُرَادِیُّ. (علویه، ص: ۵۵۰, س:۱۲)