اَ فَتُرَاکَ سُبْحَانَکَ یَا اِلَهِی وَ بِحَمْدِکَ، تَسْمَعُ فِیهَا صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ سُجِنَ فِیهَا بِمُخَالَفَتِهِ، وَ ذَاقَ طَعْمَ عَذَابِهَا بِمَعْصِیَتِهِ، وَ حُبِسَ بَیْنَ اَطْبَاقِهَا بِجُرْمِهِ وَ جَرِیرَتِهِ، وَ هُوَ یَضِجُّ اِلَیْکَ ضَجِیجَ مُوَمِّلٍ لِرَحْمَتِکَ؟ (علویه، ص: ۳۷۶, س:۱۶)
اَ فَتُراکَ یا رَبِّ تُخْلِفُ ظُنُونَنا اَوْ تُخَیِّبُ آمالَنا؟ کَلّا یا کَریمُ فَلَیْسَ هَذَا ظَنُّنا بِکَ، وَ لَا هَذَا طَمَعُنا فیکَ. (سجادیه، ص: ۲۱۹, س:۱۴)