اَنْتَ مَوْضِعُ اُنْسی ... اِذا انْفَرَدْتُ عَلَی غَیْرِ مِهادٍ وَ لَا وِسادٍ، وَ لَا تَقْدِمَةِ زادٍ، وَ لَا اعْتِدادٍ لِمَعادٍ، فَتَدارَکْنی بِرَحْمَتِکَ الَّتی وَسِعَتِ الاَشْیاءَ اَکْنافُها وَ جَمَعَتِ الاَحْیاءَ اَطْرافُها، وَ عَمَّتِ الْبَرایا اَلْطافُها. (سجادیه، ص: ۴۴۳, س:۱)
اِلَهِی فَتَدَارَکْنِی بِرَحْمَتِکَ الَّتِی بِهَا تَجْمَعُ الْخَیْرَاتِ لِاَوْلِیَایِکَ، وَ بِهَا تَصْرِفُ السَّیِّیَاتِ عَنْ اَحِبَّایِکَ. (صادقیه، ص: ۲۱۵, س:۱۰)