فاستشرت

فَهَا اَنَا ذَا یَا سَیِّدِی مُسْتَضْعَفٌ ... خَذَلَنِی مَنِ اسْتَنْصَرْتُهُ مِنْ خَلْقِکَ، وَ اَسْلَمَنِی مَنْ تَعَلَّقْتُ بِهِ مِنْ عِبَادِکَ، فَاسْتَشَرْتُ نَصِیحِی، فَاَشَارَ عَلَیَّ بِالرَّغْبَةِ اِلَیْکَ، وَ اسْتَرْشَدْتُ دَلِیلِی فَلَمْ یَدُلَّنِی اِلَّا عَلَیْکَ. (کاظمیه، ص: ۱۲۳, س:۱۱)