فَلَمْ یَمْنَعْکَ جُرْاَتِی عَلَیْکَ، وَ رُکُوبِی لِمَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ، وَ دُخُولِی فِیمَا حَرَّمْتَ عَلَیَّ اَنْ عُدْتَ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ، وَ لَمْ یَمْنَعْنِی حِلْمُکَ عَنِّی، وَ عَوْدُکَ عَلَیَّ لِفَضْلِکَ اَنْ عُدْتُ فِی مَعَاصِیکَ. (علویه، ص: ۱۵۵, س:۹)
فَلَمْ تَمْنَعْکَ جُرْاَتی عَلَیْکَ، وَ رُکُوبی ما نَهَیْتَنی عَنْهُ، وَ دُخُولی فیما حَرَّمْتَ عَلَیَّ اَنْ عُدْتَ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ، وَ لَمْ یَمْنَعْنی عَوْدُکَ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ اَنْ عُدْتُ فی مَعاصیکَ. (سجادیه، ص: ۳۴۲, س:۲)