عوادا

وَ اَنَا وَ مَنْ لَمْ یَعْصِکَ مِنْ سُکَّانُ اَرْضِکَ فَکُنْ عَلَیْنَا بِالْفَضْلِ جَوَاداً، وَ بِالْخَیْرِ عَوَّاداً. (صادقیه، ص: ۳۹۸, س:۱۶)

وَ اَیَّ زَمَنٍ لَمْ تَکُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِکَ، مَوْصُوفاً بِمَجْدِکَ، عَوَّاداً عَلَی الْمُذْنِبِینَ بِحِلْمِکَ؟ (صادقیه، ص: ۵۸۶, س:۱۶)

تَخَلَّفَ سُکَّانُ اَرْضِکَ عَنْ طَاعَتِکَ، فَکُنْتَ عَلَیْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِکَ، جَوَاداً بِفَضْلِکَ، عَوَّاداً بِکَرَمِکَ. (صادقیه، ص: ۵۸۶, س:۱۸)