عطاوه

ریشه: عطو (ع.ط.و)
۴ مورد یافت شد

عَطَاؤُهُ

یَا مَنْ عَطَاوُهُ غَیْرُ مَمْنُوعٍ وَ لَا مَنْکُودٍ. (نبویه، ص: ۹۹, س:۸)

یَا مَنْ عَطَاوُهُ شَرِیفٌ. (نبویه، ص: ۱۲۵, س:۱۱)

یَا مَنْ لَا عَطَاءَ اِلَّا عَطَاوُهُ. (نبویه، ص: ۱۲۶, س:۱۸)

وَ اَنْتَ الَّذی عَطاوُهُ اَکْثَرُ مِنْ مَنْعِه. (سجادیه، ص: ۹۹, س:۱۳)