عتبی

اللَّهُمَّ وَ اَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ لَحِقَنِی بِسَبَبِ عُتْبِی عَلَیْکَ فِی احْتِبَاسِ الرِّزْقِ عَنِّی وَ اِعْرَاضِی عَنْکَ وَ مَیْلِی اِلَی عِبَادِکَ بِالْاِسْتِکَانَةِ لَهُمْ وَ التَّضَرُّعِ اِلَیْهِمْ وَ قَدْ اَسْمَعْتَنِی قَوْلَکَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِکَ: فَمَا اسْتَکَانُوا لِرَبِّهِمْ وَ مَا یَتَضَرَّعُونَ. (علویه، ص: ۱۷۴, س:۱۴)