ظنا

وَ اَنَا یا سَیِّدی عایِذٌ بِفَضْلِکَ، هارِبٌ مِنْکَ اِلَیْکَ، مُسْتَنْجِزٌ ما وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ اَحْسَنَ بِکَ ظَنّا. (سجادیه، ص: ۲۱۷, س:۹)

مُتَنَجِّزٌ ماوَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ اَحْسَنَ بِکَ ظَنّا. (سجادیه، ص: ۲۲۳, س:۱)

فَاِنَّ کَرَمَکَ یَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ مَنْ اَذْنَبَ وَ قَصَّرَ وَ عَانَدَ، وَ اَتَاکَ عَایِذاً بِفَضْلِکَ هَارِباً مِنْکَ اِلَیْکَ، مُتَنَجِّزاً مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ اَحْسَنَ بِکَ ظَنّاً. (صادقیه، ص: ۴۲۰, س:۷)