صدرا

نَزَلَ بِی یَا فَارِجَ الْهَمِّ هَمٌّ ضِقْتُ بِهِ ذَرْعاً وَ صَدْراً، حَتَّی خَشِیتُ اَنْ اَکُونَ غَرَضَ فِتْنَةٍ یَا اللَّهُ. (نبویه، ص: ۸۶, س:۱)

اِلَهی قَدْ تَقَشَّعَ الظَّلامُ، وَ لَمْ اَقْضِ مِنْ خِدْمَتِکَ وَطَراً، وَ لَا مِنْ حیاضِ مُناجاتِکَ صَدْراً. (سجادیه، ص: ۱۶۵, س:۱۱)