سیده

وَ اَنَا اَسْتَحْیی اَنْ اَدْعُوکَ وَ اَنَا مُصِرٌّ عَلَی الذُّنُوبِ، وَ کَیْفَ بِعَبْدٍ لَا یَدْعُو سَیِّدَهُ؟! (سجادیه، ص: ۴۷۷, س:۱۰)

فَاَغِثْ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ عُبَیْدَکَ الْمُبْتَلَی، وَ اَرِهِ سَیِّدَهُ یَا شَدِیدَ الْقُوَی، وَ اَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْاَسَی وَ الْجَوَی وَ بَرِّدْ غَلِیلَهُ. (مهدویه، ص: ۳۱۸, س:۲۱)

اَنَا الَّذی عَلَی سَیِّدِهِ اجْتَرَاَ. (سجادیه، ص: ۲۲۳, س:۱۵)

وَ اِلَی مَنْ یَطْلُبُ الْعَبْدُ اِلَّا اِلَی سَیِّدهِ؟! (سجادیه، ص: ۳۸۸, س:۱۳)