سقته

اللَّهُمَّ وَ اِنِّی مَعَ ذَلِکَ کُلِّهِ عَایِذٌ بِکَ، لَایِذٌ بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ، رَاضٍ بِحُکْمِکَ الَّذِی سُقْتَهُ اِلَیَّ فِی عِلْمِکَ، جَارٍ بِحَیْثُ اَجْرَیْتَنِی، قَاصِدٌ مَا اَمَّمْتَنِی. (حسینیه، ص: ۱۵۳, س:۵)

وَ اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَجَّرْتَ بِهِ الْمَاءَ مِنَ الصَّخْرَةِ الصَّمَّاءِ، وَ سُقْتَهُ مِنْ حَیْثُ شِیْتَ. (مهدویه، ص: ۳۲۹, س:۸)