اَسْاَلُکَ سُوَالَ وَجِلٍ ... لَمْ یَجِدْ لِفَاقَتِهِ مُجِیراً غَیْرَکَ وَ لَا لِخَوْفِهِ آمِناً غَیْرَ فِنَایِکَ وَ تَطَوُّلُکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ عَلَیَّ مَعَ طُولِ مَعْصِیَتِی لَکَ اَقْصَدَنِی اِلَیْکَ وَ اِنْ کَانَتْ سَبَقَتْنِی الذُّنُوبُ وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ. (علویه، ص: ۳۸۸, س:۸)