زدت

وَ اَنْتَ الَّذی زِدْتَ فِی السَّوْمِ عَلَی نَفْسِکَ لِعِبادِکَ تُریدُ رِبْحَهُمْ فی مُتاجَرَتِهمْ لَکَ، وَ فَوْزَهُمْ بِالْوِفادَةِ عَلَیْکَ وَ الزِّیادَةِ مِنْکَ. (سجادیه، ص: ۲۹۳, س:۸)

اَمْ حِینَ زِدْتَ عَلَی الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ بِاسْتِینَافِ الْکَرَمِ وَ الْاِحْسَانِ؟ (رضویه، ص: ۲۲, س:۲)