رکوعی

وَ اَنَا اُشْهَدُ یَا اِلَهِی بِحَقِیقَةِ اِیمَانِی ... وَ مَا اَقَلَّتِ الْاَرْضُ مِنِّی، وَ نَوْمِی وَ یَقْظَتِی وَ سُکُونِی وَ حَرَکَتِی، وَ حَرَکَاتِ رُکُوعِی وَ سُجُودِی. (حسینیه، ص: ۱۳۳, س:۳)