یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی. (نبویه، ص: ۱۲۸, س:۱۷)
وَ افْعَلْ مِثْلَ ذَلِکَ بِاَجْدَادِی وَ جَدَّاتِی ... وَ اَوْلَادِی وَ اُمَّهَاتِ اَوْلَادِی، وَ مَعَارِفِی وَ جِیرَانِی وَ مَنْ اَحَبَّنِی وَ رَبَّانِی. (نبویه، ص: ۴۰۱, س:۱۸)
فَیا مَنْ رَبّانی فِی الدُّنْیا بِاِحْسانِه وَ تَفَضُّلِه وَ نِعَمِه، وَ اَشارَ لی فِی الْآخِرَةِ اِلَی عَفْوِه وَ کَرَمِه. (سجادیه، ص: ۲۱۶, س:۸)