اللَّهُمَّ کُفَّ عَنْ عَبْدِکَ الضَّعِیفِ، فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ، شَرَّ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ، وَ ذُبَّ عَنْهُ کَیْدَهُ وَ مَکْرَهُ وَ غَایِلَتَهُ وَ بَطْشَهُ وَ حِیلَتَهُ وَ غَمْزَهُ. (رضویه، ص: ۳۷, س:۷)