وَ الْحَظْنی بِلَحْظَةٍ مِنْ لَحَظاتِکَ الْکَریمَةِ الرَّحیمَةِ الشَّریفَةِ، تَکْشِفُ بِها عَنّی ما قَدِ ابْتَلَیْتُ بِه، وَ دَبِّرْنی بِها اِلَی اَحْسَنِ عاداتِکَ وَ اَجْمَلِها عِنْدی. (سجادیه، ص: ۹۲, س:۸)