خلافة

اللَّهُمَّ اِنِّی عَبْدُکَ وَ وَلِیُّکَ، اِخْتَرْتَنِی وَ ارْتَضَیْتَنِی وَ رَفَعْتَنِی وَ کَرَّمْتَنِی بِمَا اَوْرَثْتَنِی مِنْ مَقَامِ اَصْفِیَایِکَ وَ خِلَافَةِ اَوْلِیَایِکَ، وَ اَغْنَیْتَنِی وَ اَفْقَرْتَ النَّاسَ فِی دِینِهِمْ وَ دُنْیَاهُمْ اِلَیَّ، وَ اَعْزَزْتَنِی وَ اَذْلَلْتَ الْعِبَادَ اِلَیَّ. (علویه، ص: ۱۳۷, س:۱۲)