خذلانک

وَ لَا تَفْتِنّی بِالْاِسْتِعانَةِ بِغَیْرِکَ اِذَا اضْطُرِرْتُ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُوالِ غَیْرِکَ اِذَا افْتَقَرْتُ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ اِلَی مَنْ دُونَکَ اِذا رَهِبْتُ، فَاَسْتَحِقَّ بِذَلِکَ خِذْلانَکَ وَ مَنْعَکَ وَ اِعْراضَکَ. (سجادیه، ص: ۱۱۳, س:۳)

وَ اِنْ خَذَلَنِی نَصْرُکَ عِنْدَ مُحَارَبَةِ النَّفْسِ وَ الشَّیْطَانِ، فَقَدْ وَکَلَنِی خِذْلَانُکَ اِلَی حَیْثُ النَّصَبِ وَ الْحِرْمَانِ. (علویه، ص: ۴۳۸, س:۱۰)