حوبته

ریشه: حوب (ح.و.ب)
۱ مورد یافت شد

حَوْبَتِهِ

فَاَسْاَلُکَ سُوَالَ مَنْ ... تَبَتَّلَ اِلَی مُقِیلِ عَثْرَتِهِ، وَ قَابِلِ تَوْبَتِهِ، وَ غَافِرِ حَوْبَتِهِ وَ رَاحِمِ عَبْرَتِهِ وَ کَاشِفِ کُرْبَتِهِ، وَ شَافِی عِلَّتِهِ، اَنْ تَرْحَمَ تَجَاوُرِی بِکَ، وَ تَضَرُّعِی اِلَیْکَ. (علویه، ص: ۲۲۸, س:۱۷)