حططتنی

وَ لَا تَرْفَعْنی فِی النّاسِ دَرَجَةً اِلَّا حَطَطْتَنی عِنْدَ نَفْسی مِثْلَها، وَ لَا تُحْدِثْ لی عِزاً ظاهِراً اِلَّا اَحْدَثْتَ لی ذِلَّةً باطِنَةً عِنْدَ نَفْسی بِقَدَرِها. (سجادیه، ص: ۱۱۰, س:۱۶)