اِلَهِی وَ کَمْ مِنْ عَبْدٍ مُتَاَذِّیاً بِبَرْدٍ اَوْ حَرٍّ اَوْ جُوعٍ اَوْ عُرْی اَوْ غَیْرِهِ مِنَ الشَّدَایِدِ، مِمَّا اَنَا مِنْهُ خِلْوٌ وَ اَنَا فِی عَافِیَةٍ مِنْ ذَلِکَ کُلِّهِ. (کاظمیه، ص: ۶۸, س:۱۰)