اُدِینُ بِسِرِّهِمْ (الایمة) وَ جَهْرِهِمْ، وَ بَاطِنِهِمْ وَ ظَاهِرِهِمْ وَ حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ، وَ شَاهِدِهِمْ وَ غَایِبِهِمْ، لَا شَکَّ فِی ذَلِکَ وَ لَا ارْتِیَابَ وَ لَا تَحَوُّلَ عَنْهُمْ وَ لَا انْقِلَابَ. (کاظمیه، ص: ۲۹, س:۱۲)
لَا اَثِقُ بِاَعْمَالِی اِلَّا بِوِلَایَتِهِ (اَمِیرَ الْمُوْمِنِینَ) وَ اُقِرُّ بِاَوْصِیَایِهِ ... وَ اُوْمِنُ بِسِرِّهِمْ وَ جَهْرِهِمْ، وَ ظَاهِرِهِمْ وَ بَاطِنِهِمْ، وَ غَایِبِهِمْ وَ شَاهِدِهِمْ، وَ حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ. (رضویه، ص: ۲۸, س:۵)