جهارا

دُعَاءُ نُوحٍ (ع)؛ ثُمَّ اِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهَاراً، ثُمَّ اِنِّی اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ اَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَاراً. (نبویه، ص: ۲۲, س:۷)