تعمد

اَللّهُمَّ وَ ما اَلْمَمْنا بِه فی شَهْرِنا هَذَا مِنْ لَمَمٍ اَوْ اِثْمٍ اَوْ واقَعْنا فیهِ مِنْ ذَنْبٍ وَ اکْتَسَبْنا فیهِ مِنْ خَطییَةٍ عَلَی تَعَمُّدٍ مِنّا اَوْ عَلَی نِسْیانٍ ظَلَمْنا فیهِ اَنْفُسَنا اَوِ انْتَهَکْنا بِه حُرْمَةً مِنْ غَیْرِنا. (سجادیه، ص: ۲۹۸, س:۴)