تعفر

ریشه: عفر (ع.ف.ر)
کلمات: تَعَفَّرَ، تُعَفَّرَ
۲ مورد یافت شد

تَعَفَّرَ

وَ اِنَّ خَدّاً عِنْدَکَ بِمَسْاَلَتِهِ تَعَفَّرَ، جَدِیرٌ اَنْ یَفُوزَ السَّایِلُ بِمُرَادِهِ وَ یَظْفَرَ. (مهدویه، ص: ۲۸۷, س:۸)

تُعَفَّرَ

اَللّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِکَ مِحالَّ اَهْلِ الْاِسْلامِ ... حَتَّی لَا یُعْبَدَ فی بِقاعِ الاَرْضِ غَیْرُکَ، وَ لَا تُعَفَّرَ لِاَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَکَ. (سجادیه، ص: ۱۳۴, س:۴)