اِلَهِی وَ مَوْلَایَ اَجْرَیْتَ عَلَیَّ حُکْماً اتَّبَعْتُ فِیهِ هَوَی نَفْسِی، وَ لَمْ اَحْتَرِسْ فِیهِ مِنْ تَزْیِینِ عَدُوِّی، فَغَرَّنِی بِمَا اَهْوَی، وَ اَسْعَدَهُ عَلَی ذَلِکَ الْقَضَاءُ. (علویه، ص: ۳۷۴, س:۱۰)