اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ اَنْ تُشَوِّهَ خَلْقِی، وَ اَنْ تُرَدِّدَ رُوحِی فِی الْعَذَابِ، بِنُورِکَ الْمَحْجُوبِ عَنْ کُلِّ نَاظِرٍ نَوِّرْ قَلْبِی فَاِنِّی اَنَا عَبْدُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ، وَ لَا رَبَّ لِی سِوَاکَ. (کاظمیه، ص: ۱۰۰, س:۳)