تحبط

اِلَهی وَ سَیِّدی فَاسْتَجِبْ دُعایی وَ تَقَبَّلْ مِنّی عَمَلی، وَ لَا تَرُدَّهُ عَلَیَّ، وَ لَا تَضْرِبْ بِه وَجْهی، وَ لَا تُحْبِطْ بِه اَجْرَی، وَ لَا تُبْطِلْ سَعْیی. (سجادیه، ص: ۲۹۰, س:۲)

وَ لَا تُحْبِطْ حَسَناتی بِما یَشُوبُها مِنْ مَعْصِیَتِکَ، وَ لَا خَلَواتی بِما یَعْرِضُ لی مِنْ نَزَغاتِ فِتْنَتِکَ. (سجادیه، ص: ۳۳۲, س:۵)