تامیلنا

اِلَهِی کَیْفَ یَنْقُلُ بِنَا الْیَاْسُ اِلَی الْاِمْسَاکِ عَمَّا لَهِجْنَا بِطِلَابِهِ وَ قَدِ ادَّرَعْنَا مِنْ تَاْمِیلِنَا اِیَّاکَ اَسْبَغَ ثَوَابِهِ. (علویه، ص: ۱۰۶, س:۱۳)