وَ مُبْتَلِیَ یَعْقُوبَ بِفَقْدِ ابْنِهِ، وَ رَادَّ یُوسُفَ عَلَیْهِ بَعْدَ بَیَاضِ عَیْنِیْهِ. (صادقیه، ص: ۱۳۶, س:۱۷)
فَاِنِّی اَتُوبُ اِلَیْکَ مِنْ ... کُلِّ فَاحِشَةٍ وَ ذَنْبٍ وَ خَطِییَةٍ عَمِلْتُهَا فِی سَوَادِ اللَّیْلِ وَ بَیَاضِ النَّهَارِ فِی مَلَاءٍ اَوْ خَلَاءٍ مِمَّا عَلِمْتُهُ اَوْ لَمْ اَعْلَمْهُ ذَکَرْتُهُ اَوْ لَمْ اَذْکُرْهُ سَمِعْتُهُ اَوْ لَمْ اَسْمَعْهُ. (صادقیه، ص: ۴۰۴, س:۷)